Teoria informacji/TI Wykład 4
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwaniaMinimalna długość kodu - kontynuacja
Aby oszacować
, zaczniemy od uzupełnienia naszej nierówności o górne ograniczenie.Twierdzenie [Kod Shannona-Fano]
Dla dowolnej skończonej przestrzeni probabilistycznej S i
Dodatkowo, ścisła nierówność jest prawdziwa za wyjątkiem przypadku dla pewnego (wtedy ).
, istnieje kod (gdzie ), spełniający
W ten sposób mamy
Dowód
Dla
.
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned \ell' (s') & = \ell (s') + 1\\ \ell' (s) & = \ell (s), \mbox{ dla } s \neq s' \end{align} }
Ostatecznie i nierówność nie jest ostra tylko wtedy, gdy nie istnieje żadne . 
mamy trywialnie i . Załóżmy że . Niech
dla tych
, dla których . WtedyRozważmy kilka przypadków. W najprostszym, kiedy nierówności Krafta, a zatem istnieje kod spełniający dla wszystkich . Uwzględniając, że , dostajemy
, powyższa nierówność odpowiada dokładnieZałóżmy zatem, że
może być równe 0. Jeślito łatwo możemy rozszerzyć definicję
na wszystkie s, tak że nierówność Krafta dalej będzie spełniona. Będzie zatem istniał kod o długościach , spełniający zawsze, gdy , a więc(Pamiętamy o naszej konwencji
.)Ostatni przypadek to taki, gdy
Wybierzmy s’, takie że
, i zdefiniujmy nowe długościZnów możemy rozszerzyć
na wszystkie w taki sposób, żeby zachować nierówność Krafta. Aby obliczyć średnią długość kodu musimy zauważyć, że w tym przypadku mieliśmy zawsze gdy tylko . (Wynika to z tego, że z definicji musi być i , a więc gdy .)
Kod o długości spełnia

Jesteśmy gotowi do sformułowania pierwszego z głównych twierdzeń tego wykładu:
Twierdzenie [Pierwsze Twierdzenie Shannona]
Dla każdej skończonej przestrzeni probabilistycznej S i
Dowód