Sr-5-wyk-1.0-Slajd28
Przechowywanie podręczne
Przechowywanie podręczne w przypadku usług nazewniczych dla jednostek mobilnych może być nieefektywne, ponieważ dane te ulegają częstym zmianom, co powoduje ostatecznie nie odnajdywanie poszukiwanych jednostek. Przechowywanie podręczne daje jest korzystne jedynie wtedy, gdy dane rzadko się zmieniają.
W przypadku podejścia hierarchicznego może się okazać, że jednostka przemieszcza się, ale zawsze (czy prawie zawsze) w obrębie pojedynczej domeny. Jeżeli jest to domena-liść, to miejsce przechowywania adresu jednostki pozostaje cały czas to samo – jest to węzeł katalogowy tej domeny. Oznacza to, że ścieżka od korzenia do tego węzła jest stała i można ją przechować podręcznie. Zapytania o lokalizację tej jednostki mogą więc być kierowane bezpośrednio do węzła katalogowego, który zna odpowiedź. Jeżeli jednak przemieszczanie odbywa się na większym obszarze, to może następować zmiana przynależności do domen-liści. Nawet w tym jednak przypadku może istnieć domena wyższego poziomu, która obejmuje wszystkie odwiedzane przez jednostkę lokalizacje (i nie będzie to domena-korzeń). W takiej sytuacji można nadal stosować przechowywanie podręczne, ale dotyczące części ścieżki: od korzenia do domeny obejmującej wszystkie lokalizacje.
Na rysunku przedstawiono jednostkę, która znajduje się w domenie D2, ale przemieszcza się pomiędzy lokalizacjami w domenach D2 i D3. Domena D1 jest więc najmniejszą domeną obejmującą wszystkie możliwe lokalizacje jednostki. Adres węzła katalogowego D1 może więc być przechowywany podręcznie przez inne węzły w celu lokalizacji jednostki. Tak się dzieje w przypadku węzła katalogowego domeny D7. Dzięki przechowywaniu podręcznemu nie trzeba odwiedzać węzłów katalogowych domen D5 i D4 w celu lokalizacji wspomnianej jednostki.
Dodatkową optymalizacją możliwą do przeprowadzenia jest wymuszenie przechowywania docelowego adresu jednostki w węźle katalogowym domeny D1. Normalnie znajdowałby się tam jedynie wskaźnik do domeny D2 lub D3, w zależności od tego gdzie aktualnie znajduje się jednostka. Taka optymalizacja dodatkowo skraca czas pozyskania adresu.
Zastosowanie przechowywania podręcznego wskaźników może być pomocne, ale trzeba rozwiązać kilka problemów szczegółowych. Po pierwsze należy w jakiś sposób dokonać wyboru miejsca przechowywania adresu jednostki (w naszym przykładzie jest to węzeł katalogowy domeny D1). Po drugie należy dokonywać unieważniania wskaźników po rekonfiguracji danych w systemie nazewniczym. W powyższym przypadku rekonfiguracja byłaby potrzebna, gdyby powstała nowa kopia poszukiwanej jednostki np. w domenie D6. Zapytania zgłaszane w domenie D7 powinny wy tym przypadku być kierowane do nowej kopii, która jest najbliższa. Niestety nieaktualny wskaźnik przeniósłby poszukiwania do węzła domeny D1.
