Pr-1st-1.1-m03-Slajd30

Cechy monitora

Monitor $Q_{i}$ może odczytywać (obserwować) zmienne lokalne procesu $P_{i}$, a więc określać stan lokalny procesu. Monitor nie ma natomiast możliwości zmiany stanu procesu przez przypisanie jego zmiennym lokalnym nowych wartości.

Ponadto, monitor może obserwować i kontrolować zdarzenia komunikacyjne. Kontrola ta polega na uzupełnianiu wiadomości wysyłanych przez $P_{i}$ o dodatkową informację sterującą adresowaną do monitora procesu docelowego, oraz na przechwytywaniu wiadomości skierowanych do procesu i interpretacji zawartej w nich informacji sterującej. W efekcie, wiadomości nadchodzące mogą być zatrzymane na pewien okres przez monitor i przekazane procesowi docelowemu dopiero, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przyjmiemy, że przekazywanie wiadomości $M$ przez monitor $Q_{i}$ procesowi docelowemu $P_{i}$ odpowiada wykonaniu operacji deliver($P_{j},P_{i},M$), gdzie $P_{j}$ jest nadawcą wiadomości $M$. Operacja ta powoduje uaktywnienie zdarzenia odbioru e_receive($P_{j},P_{i},M$). Zakładamy przy tym, że stymulowane operacjami deliver($P_{j},P_{i},M$) zdarzenia e_receive($P_{j},P_{i},M$) zachodzą w kolejności wykonywania operacji deliver($P_{j},P_{i},M$).

W ogólności, monitory nie muszą być wyróżnione jako specjalne procesy, gdyż ich zadanie może pełnić oprogramowanie wbudowane w proces aplikacyjny, zgodnie z regułami superpozycji oprogramowania. Takie podejście nazywa się czasami instrumentacją. Tak więc wyróżnienie monitorów jest w istocie jedynie sprawą interpretacji i implementacji.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>