Para uporządkowana
Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.
Definicja 1.1.
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to,
aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
że będzie spełnione następujące twierdzenie:
Twierdzenie 1.2.
Dla dowolnych zbiorów
zachodzi:
Dowód
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
Niech zatem dwie pary
i
będą równe. Ponieważ
, więc
. Mamy zatem
lub
. W pierwszym
przypadku
, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy,
że pierwsze współrzędne równych par są równe.
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
że
, to
. Zatem
, co daje, że
, a zatem
. W przeciwnym przypadku, gdy
mamy, że
. Daje to dwie możliwości albo
, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że
albo zaś
. To drugie prowadzi do naszej tezy
.

Ćwiczenie 1.3
Dla każdej pary
udowodnij, że
Rozwiązanie
Rozważymy dwa przypadki.
- Jeśli
, to
i wtedy
.
- Jeśli
, to
a więc
skąd otrzymujemy
Ćwiczenie 1.4
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej
zbiór
jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary
.
Rozwiązanie
Jeśli
jest parą, to istnieją zbiory
takie, że
.
1. Przypuśćmy, że
. Wtedy
i
. Ponieważ
to
, a wtedy
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne
. Wobec tego również
2. W przypadku, gdy
, otrzymujemy
, a więc
i wtedy
skąd otrzymujemy
Ćwiczenie 1.5
Pokaż, że z każdej pary
można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się
jedynie parą
, mnogościowymi operacjami
oraz stałą
.
Wskazówka
- Rozważ najpierw pary różnych elementów.
- Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz ćwiczenie 1.4) .
Rozwiązanie
Rozważmy najpierw przypadek, gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla każdej takiej pary
, mamy
Ponieważ
, to
i wtedy
Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
, to
i wtedy
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy ćwiczenie 1.4 (patrz ćwiczenie 1.4), niech nowy wzór będzie postaci
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy, że tak
zdefiniowany zbiór jest równy
.
Dla par o równych elementach pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz ćwiczenie 1.4) pokazaliśmy, że w takim przypadku mamy
, jeśli
jest współrzędną pary
. Wobec tego
Iloczyn kartezjański
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim),
należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech
oraz
.
Łatwo zauważyć, że zarówno
, jak i
są podzbiorami
.
Zatem
oraz
.
Więc
, co daje,
że
.
Istnienie i konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym
rozdziale "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania" .
Proponuję przestudiowanie dodatkowego
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi,
pomimo braku precyzji w następnej definicji.
Definicja 2.1.
Ćwiczenie 2.2
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:
Rozwiązanie
Z definicji iloczynu kartezjańskiego oraz twierdzenia 1.2 (patrz twierdzenie 1.2.) w sposób oczywisty wynika
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów
zachodzi
1.
Ponieważ
jest zawsze fałszem, to powyższy zbiór jest pusty.
2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par, więc wykażemy, że dowolna para należy do jednego
wtedy i tylko wtedy, gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę
, wtedy
3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę
, wtedy
4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę
, wtedy
Ćwiczenie 2.3
Produkt kartezjański
jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
osobno, to znaczy:
Ćwiczenie 2.4
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów
, prawdziwa jest następująca implikacja:
Relacje
Definicja 3.1.
Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu
.
Operacje na relacjach:
Definicja 3.2.
Niech
oraz
.


Rozwiązanie
1.
2.
3.
4.
5. Dowód
jest analogiczny do poprzedniego.
6.
Rozwiązanie
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy, gdy należy do prawej. W punkcie 5,
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.
1.
2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć
w miejsce
oraz
w miejsce
.
3.
4.
5.
Ćwiczenie 3.5
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Rozwiązanie
Niech
, wtedy
, więc
.
i
, a więc 
Ćwiczenie 3.6
Udowodnij, że zbiór
jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy
Rozwiązanie
Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji
mamy
Zaczniemy od inkluzji
. Weźmy dowolny element
, wtedy
musi istnieć element
taki, że
. Skoro
, to
musi istnieć para
taka, że
. Wobec tego z definicji pary
uporządkowanej
lub
. Ponieważ
, to
i wtedy
lub
i wtedy
. Wobec tego
.
Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji
w równaniu 3.12. Weźmy dowolny element
wtedy istnieje element
taki, że
, a więc
. Stąd otrzymujemy
Ponieważ
, to otrzymujemy
, a więc
. Analogiczne rozumowanie można
przeprowadzić dla elementu
. Zakończyliśmy więc dowód równości 3.12.
W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli
jest zbiorem, to
jest zbiorem i
jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego dwóch zbiorów, więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że
jest relacją, wtedy
Relacje równoważności
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład 8, w którym
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.
Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.
Definicja 4.1.
Definicja 4.2.
Ćwiczenie 4.3
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
,
,
.
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
Definicja 4.4.
Definicja 4.5.
Dowód
Pokażemy, że
. Niech wspólny element dwóch klas
oraz
nazywa się
. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
. Niech zatem
. Mamy więc
. Z
założenia jest również
oraz
. Z symetrii otrzymujemy
.
Zatem
i
i
.
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że
.
Pokażemy, że
. Ze zwrotności mamy, że
, co z założenia
daje
, a to tłumaczy
się na
.
Pokażemy, że
.
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas
oraz
jest
. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia
, a dla
drugiej ze zwrotności
.

W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
Dowód
Zwrotność
jest oczywista, ponieważ
zawiera
się w każdej relacji rodziny
. Symetria. Weźmy
. Dla każdej relacji
jest
. Z symetrii każdej
jest więc
, co daje
. Przechodniość. Niech
oraz
. Dla każdej relacji
jest więc
i
. Z przechodniości każdej
relacji
mamy, że
, co daje
.
Niech
. Mamy zatem, że
, co daje
dla każdej
relacji
. To zaś daje, że
dla każdej
, co
jest równoważne z
.

W szczególności przecięcie wszystkich relacji
równoważności o polu
daje
. Jest ona najsilniejszą
relacją równoważności. Najsłabszą jest
.
Rozkłady zbiorów
Definicja 4.8.
Lemat 4.9.
Dowód
Definicja 4.10.
Lemat 4.11.
Dowód
Relacja
jest zwrotna, każdy bowiem
musi leżeć w pewnym zbiorze
rozkładu
. Symetria
nie wymaga dowodu. Przechodniość
. Niech
i
. Istnieją zatem dwa zbiory
i
rozkładu
takie,
że
oraz
. Przecięcie
i
jest więc niepuste, zatem
, co daje tezę
.
Inkluzja w prawo
. Niech
. Klasa
jest zatem wyznaczona przez pewien element
taki, że
.
Niech
będzie zbiorem rozkładu
, do którego należy
.
Łatwo wykazać, że
. Inkluzja w lewo
.
Niech
.
jest niepusty, więc istnieje
. Klasa
.

Wskazówka
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że
. Dobrym punktem wyjścia
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów
.
Rozwiązanie
Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
- Dla każdego
mamy
, a więc relacja
jest zwrotna.
- Ponieważ dla dowolnych zbiorów
, to
wtedy i tylko wtedy, gdy
. Wobec tego relacja
jest symetryczna.
- Weźmy zbiory
, takie że
. Wtedy
Ponieważ z definicji relacji
mamy
oraz
, to ich suma też jest podzbiorem
i w konsekwencji również
. Oznacza to, że
, a więc relacja
jest przechodnia.
Wskazówka
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów
.
Rozwiązanie
Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, iż relacja
jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina
tworzy rozkład zbioru
. Oczywiście, dla każdego elementu
mamy
oraz
. Wystarczy więc pokazać, że zbiory w rodzinie
są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny
i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające elementom
, a więc
oraz
. Skoro te zbiory mają niepuste przecięcie, to istnieje
. Ponieważ
, to
, co jest równoważne
. Podobne rozumowanie dla
daje
. Wobec czego dostajemy
, ponieważ jednak zgodnie z formułą 4.1 jedna z tych klas jest nadzbiorem drugiej, to
lub
. W przypadku, gdy
, dostajemy również z 4.1.
oraz
, wobec czego otrzymujemy
. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina
jest rozkładem zbioru
. Wystarczy teraz przekonać się, że
wtedy i tylko wtedy, gdy
, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład generowany przez relację
. Weźmy dowolne
, wtedy
Pokażemy teraz, że jeśli
jest relacją równoważności, to musi być spełniona
formuła 4.1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że nie jest
spełniona. Oznacza to, że istnieje element
, dla którego
oraz
. Wobec tego istnieje
oraz
. Oznacza to, że
oraz
. Skoro
jest relacją równoważności, to
. Przypuśćmy, że
. Wtedy
, wobec czego
, co jest sprzeczne z tym, że
, ponieważ relacja
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla
. Obie
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być
spełniona.
Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności
takich, że
jest relacją równoważności oraz
i
. Polem relacji będzie zbiór
. Relacje
określimy poprzez wyznaczane przez nie rozkłady odpowiednio
:
Łatwo sprawdzić, że
i
, gdyż
oraz
. Z rozkładów
w prosty sposób wynika, że formuła 4.1 jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego
jest
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to
.
Domykanie relacji
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.
Definicja 4.14.
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną należącą do klasy.
Definicja 4.15.
Lemat 4.16.
Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.
Dowód
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek
wzajemnie
by się zawierały.

Twierdzenie 4.17.
Następujące warunki są równoważne:
- Klasa relacji
jest domknięta na przecięcia.
- Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji
.
Dowód
. Niech
będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji
jako
. Takie
nie jest
puste, bowiem relacja totalna
należy do
. Pokażmy, że
jest domknięciem
w
. Istotnie
. Z założenia
mamy też
. Minimalność
stwierdzamy
przez: niech
takie że
. Takie
musi leżeć w
zbiorze
, jest
więc
.
. Po pierwsze
leży w zbiorze
, bo wystarczy domknąć
. Niech
będzie niepustym podzbiorem
. Niech
będzie
domknięciem
w
. Wiemy, że dla dowolnej relacji
, o ile
i
to
. Połóżmy za
dowolny element z
. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
jest więc tak, że
dla dowolnej
wyjętej z
. W takim
razie
. Ponieważ mamy też
, bo
było domknięciem, jest więc
, a to oznacza, że
.

Ćwiczenie 4.18
Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji,
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.
Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz twierdzenie 4.17.), że nie istnieje domknięcie spójne
ani antysymetryczne. (Relacja
jest spójna, gdy
. Relacja
jest antysymetryczna, gdy z faktu, że
oraz
, da się pokazać, że
).
Rozwiązanie
1. Pokażemy, że dla każdej relacji
jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na
to
. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
- (a)

- (b)
, a więc jest zwrotna,
- (c) weźmy dowolną zwrotną relację
. Ponieważ
jest zwrotna to
, a więc
.
2. Pokażemy, że dla każdej relacji
jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na
to
. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
- (a)

- (b)
, a więc jest symetryczna ,
- (c) weźmy dowolną symetryczną relację
. Ponieważ
jest symetryczna to
. Skoro
to
. Ponieważ
, to
.
3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby
przez
będziemy oznaczać
-krotne złożenie relacji
z sobą (czyli
oraz
dla
). Zdefiniujmy rodzinę
jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji
z sobą, czyli
. Do formalnego zdefiniowania rodziny
potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji
w klasie relacji przechodnich na
to relacja
. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
- (a)

- (b) Aby pokazać, że relacja
jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary
. Wtedy muszą istnieć liczby
takie, że
oraz
. Wobec tego
. Z łączności składania relacji wynika, że
. Wobec tego
.
- (c) Weźmy dowolną przechodnią relację
taką, że
, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego
mamy
.
- i. Baza indukcji. Dla
mamy
, a więc z założenia
.
- ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne
i przypuśćmy, że dla każdego
zachodzi
. Weźmy dowolną parę
. Ponieważ
, to
. Oznacza to, że istnieje element
taki, że
oraz
. Z założenia indukcyjnego wynika, że
oraz
. Ponieważ
jest przechodnia to
. Wobec dowolności wyboru pary
otrzymujemy
.
Skoro dla każdego
mamy
, to również
.
Pokażemy teraz, że istnieje zbiór
taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze
i
klasa relacji symetrycznych na zbiorze
nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
Twierdzenia 4.17 (patrz Twierdzenie 4.17.) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
domknięcia w tych klasach. Niech
.
- Relacje
są spójne na
, a ich przecięcie, czyli zbiór
, nie jest.
- Relacja
nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na
nie jest domknięta na przecięcia.
Rozwiązanie
1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze
. Z definicji zwrotności mamy,
jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy
. W definicji domknięcia 4.15 (patrz Definicja 4.15.) punkt pierwszy mówi, że jeśli
jest domknięciem to
. Wobec tego konieczne jest, aby
. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne, i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja
jest zwrotna, to również zwrotna musi być
. Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia 4.18 (patrz ćwiczenie 4.18.). Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego
mamy
. Dla relacji symetrycznych dostajemy więc
. Wobec tego mamy:
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja
jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.
2. Pokażemy relację
, dla której relacja
nie jest przechodnia. Ponieważ relacja
jest przechodnia, będzie to oznaczało, że te relacje są różne. Niech
oraz
. Relacja
jest przechodnia, więc
; jej symetryczne domknięcie to
. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy
. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
gdyż
, podczas gdy
.