ED-4.2-m11-1.0-Slajd19

Przykład 1, krok 5

W jego wyniku uzyskujemy trzy klastry C1, C2 i C3 przedstawione na slajdzie. Łatwo zauważyć na slajdzie, że odchylenie wewnątrzklastrowe klastra C1 jest mniejsze aniżeli odchylenie wewnątrzklastrowe klastra C2 i odchylenie wewnątrzklastrowe klastra C3 – klaster C1 jest bardziej zwarty aniżeli klastry C2 i C3. Zauważmy również, że środek klastra C2 jest przesunięty w stosunku do środka „masy” tego klastra ze względu na jeden z punktów, który istotnie odbiega od pozostałych. Taki punkt nazywamy punktem osobliwym – ang. outlier .

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>