
|
Ćwiczenia 4. Graficzny zapis postaci konstrukcyjnej
Przedstawioną na rys.C4_1a figurę płaską należy obrócić (w myśli) o kąt , dookoła danej osi. Powstanie w ten sposób bryła obrotowa, która może stanowić przykład typowej części maszynowej. Bryłę powyższą opiszemy za pomocą zapisu konstrukcji oraz układu wymiarów tak, aby czytający mógł w pełni zidentyfikować analizowany obiekt przestrzenny.
Zapis postaci konstrukcyjnej powstałej po obrocie bryły rozpoczynamy od ustalenia liczby rzutów oraz ich rodzajów. Bryła jest obrotowa, a więc istnieje jej oś symetrii. Można, zatem zastosować jeden rzut główny, rysując go w półwidoku i półprzekroju. Półwidok rysujemy po lewej stronie osi, półprzekrój po prawej stronie osi. Wierzchołki figury płaskiej po obrocie utworzą poziome krawędzie, które w widoku zaznaczymy linią grubą ciągłą, jako linie zarysu bryły. Po prawej stronie osi narysujemy przekrój zwykły (po wycięciu ćwiartki bryły), zakreskowany zgodnie z zasadami. Powstał, zatem rzut główny, który po uzupełnieniu o układ wymiarów będzie stanowił o pełnej identyfikacji przestrzennej bryły obrotowej.
Obecnie można przystąpić do pełnego zapisu postaci konstrukcyjnej z układem wymiarów dla rozważanej Na rys. C4_1b przedstawiono pełny zapis postaci konstrukcyjnej, uzupełniony układem wymiarów. Należy zwrócić uwagę, iż w trakcie realizacji układu wymiarów zastosowano w szczególności następujące zasady wymiarowania:
- zarysy zewnętrzne bryły zwymiarowano po stronie półwidoku bryły,
- zarysy wewnętrzne zwymiarowano po stronie półprzekroju,
- wymiarowanie zrealizowano w szeregu wymiarowym, bez zamykania łańcucha wymiarowego (wysokość bryły zwymiarowano po stronie półwidoku, uznając ten wymiar jako obowiązkowy),
- liczby wymiarowe w szeregu od najmniejszych do największych postawiono po przeciwległych stronach osi, co pozwala na większą czytelność zapisu,
- najbliższą zarysu linię wymiarową usytuowano w odległości ok. 10 mm, następne w odległości ok.7 mm od siebie.
|