Biografia Jordan, Marie Ennemond Camille
Marie Ennemond Camille Jordan (1838-1922) – francuski matematyk.
Jordan był jednym ze współtwórców francuskiej szkoły teorii funkcji, od jego nazwiska pochodzą: miara Jordana i krzywa Jordana. Zajmował się też algebrą (m.in. wyjaśnił idee Évariste’a Galois), teorią grup, której był również aktywnym propagatorem – jego dzieło Traite des substitutions et des equations algebraiques (1870) to rozwinięcie metody Galois w teorii równań algebraicznych. Jego prace dotyczyły ponadto topologii, grup ruchu wielościanów, geometrii wielowymiarowej, arytmetycznej teorii form kwadratowych, teorii grup, analizy matematycznej, równań różniczkowych liniowych i krystalografii.
Studiował matematykę w École Polytechnique i Collège de France w Paryżu, a później w latach 1876-1912 wykładał tam jako profesor. W latach 1885-1921 wydawał czasopismo Journal des Mathématiques Pures et Appliquées. Mimo dobrej sytuacji materialnej (posiadał m.in. hotel na przedmieściach Paryża) prowadził ascetyczny tryb życia. Nie lubił składać wizyt towarzyskich, ani przyjmować gości, których często traktował jak intruzów. Był wrogiem wszelkiej rozwlekłości – jego prace, jak choćby trzytomowy wykład analizy matematycznej Cours d'analyse (1883-1887), mogą uchodzić za model zwięzłości połączonej z wielką precyzją i wewnętrzną dyscypliną. Te niezaprzeczalne zalety Jordana sprawiały jednak, że jego wykłady oraz prace słynęły zarówno ze swojej olbrzymiej wartości naukowej, jak również z wysokich wymagań jakie stawiały przed odbiorcami. Wiele prac Jordana, nie wydanych w postaci książek, publikowały francuskie i włoskie periodyki matematyczne.
Jordan był członkiem francuskiej Akademii Nauk (od 1916 r. jej prezesem) oraz petersburskiej Akademii Nauk. Zdaniem Sylvestera, wybitnego matematyka angielskiego, Jordan zajmował się najtrudniejszymi, wymagającymi maksimum wysiłku i poświęcenia zagadnieniami matematycznymi.
Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego
