Zadanie 11.1
Niech
będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
i niech
będzie odwzorowaniem dwuliniowym. Niech
gdzie
. Wykazać, że
jest odwzorowaniem
liniowym.
Wskazówka Trzeba skorzystać z definicji odwzorowania liniowego.
Rozwiązanie Ustalmy dowolne wektory

,

należące do
przestrzeni wektorowej
oraz dowolne skalary
,
z ciała
. Mamy wykazać, że
co oznacza, że mamy sprawdzić, czy odwzorowania
są równe. W tym celu wybierzmy dowolny wektor
i policzmy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f_{\alpha_1u_1+\alpha_2u_2}(v)&=\Phi({\alpha_1u_1+\alpha_2u_2},v)\\ &=\alpha_1\Phi(u_1,v)+\alpha_2\Phi(u_2,v)\\ &=\alpha_1f_{u_1}(v)+\alpha_2f_{u_2}(v). \endaligned}
Oznacza to, że zachodzi wymagana równość odwzorowań
i dowód liniowości odwzorowania
jest zakończony.
Zadanie 11.2
Niech
będzie przestrzenią wektorową nad ciałem
i niech
będzie formą kwadratową.
Definiujemy
Wykazać, że
jest formą dwuliniową symetryczną,
skojarzoną z
.
Wskazówka Trzeba wziąć dowolne dwuliniowe odwzorowanie

indukujące

i skorzystać z tego, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w) &= \Phi (v+w,v+w)& i&& f(v-w) &= \Phi (v-w,v-w).\qedhere \endaligned}
Rozwiązanie Niech

będzie odwzorowaniem dwuliniowym
indukującym formę
. Oznacza to, że dla dowolnego wektora
zachodzi
w szczególności dla dowolnych wektorów
mamy:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w) &= \Phi (v+w,v+w),&f(v-w) &= \Phi (v-w,v-w). \endaligned}
co oznacza, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \varphi(v,w)&=\frac {1}{4}(f(v+w) - f(v-w) )\\ &=\frac {1}{4}(\Phi(v+w,v+w)- \Phi (v-w,v-w))\\ &=\frac {1}{4}(\Phi(v,v+w)+\Phi(w,v+w)- \Phi(v,v-w)+\Phi(w,v-w))\\ &=\frac {1}{4}(\Phi(v,v)+\Phi(v,w)+\Phi(w,v)+\Phi(w,w)+\\ &-\Phi(v,v)+\Phi(v,w)+\Phi(w,v)-\Phi(w,w))\\ &=\frac{1}{4}(2\Phi(v,w)+2\Phi(w,v))\\ &=\frac{1}{2}(\Phi(v,w)+\Phi(w,v))\\ &=\frac{1}{2}(\Phi(w,v)+\Phi(v,w))\\ &=\varphi(w,v). \endaligned}
Wynika stąd, że
jako kombinacja liniowa odwzorowań
dwuliniowych jest odwzorowaniem dwuliniowym, a ponadto
jest
odwzorowaniem symetrycznym, co było do okazania.
Zadanie 11.3
Dana jest forma kwadratowa
Znaleźć odwzorowanie dwuliniowe symetryczne skojarzone z
.
Wskazówka
Można skorzystać ze wzoru podanego w zadaniu 11.2.
Rozwiązanie Z zadania
11.2 wynika, że odwzorowanie dwuliniowe symetryczne
skojarzone z
jest dane
wzorem
Podstawiając
oraz
otrzymujemy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w)&=(x_1+y_1)^2 + 3(x_2+y_2)^2 -2(x_1+y_1)(x_2+y_2)\\ &=x_1^2+2x_1y_1+y_1^2+\\ &+3x_2^2+6x_2y_2+3y_2^2+\\ &-2x_1x_2-2x_1y_2-2y_1x_2-2y_1y_2\\ f(v-w)&=(x_1-y_1)^2 + 3(x_2-y_2)^2 -2(x_1-y_1)(x_2-y_2)\\ &=x_1^2-2x_1y_1+y_1^2+\\ &+3x_2^2-6x_2y_2+3y_2^2+\\ &-2x_1x_2+2x_1y_2+2y_1x_2-2y_1y_2. \endaligned}
Odejmując od siebie powyższe równości stronami otrzymujemy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w)-f(v-w)&= 4x_1y_1+12x_2y_2-4x_1y_2-4y_1x_2, \endaligned}
co na mocy zadania 11.2 oznacza, że odwzorowanie
dwuliniowe symetryczne
skojarzone z
jest dane wzorem
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\qedhere”): {\displaystyle \displaystyle \varphi ((x_1,x_2),(y_1,y_2)) =x_1y_1+3x_2y_2-x_1y_2-y_1x_2. \qedhere }
Zadanie 11.4
Dana jest forma kwadratowa
Wyznaczyć macierz
w bazie kanonicznej oraz rząd
.
Wskazówka
Trzeba znaleźć macierz odwzorowania dwuliniowego skojarzonego z
.
Rząd tej macierzy będzie równocześnie rzędem formy
.
Rozwiązanie
Z zadania 11.2 wynika, że odwzorowanie dwuliniowe
symetryczne
skojarzone
z
jest dane wzorem
Podstawiając
oraz
otrzymujemy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w)&=2(x_1+y_1)^2 -(x_2+y_2)(x_3+y_3) +3(x_3+y_3)^2\\ &=2x_1^2+4x_1y_1+2y_1^2-x_2x_3-x_2y_3-y_2x_3-y_2y_3+\\&+3x_3^2+6x_3y_3+3y_3^2,\\ f(v-w)&=2(x_1-y_1)^2 -(x_2-y_2)(x_3-y_3) +3(x_3-y_3)^2\\ &=2x_1^2-4x_1y_1+2y_1^2-x_2x_3+x_2y_3+y_2x_3-y_2y_3+\\&+3x_3^2-6x_3y_3+3y_3^2.\\ \endaligned}
Odejmując od siebie powyższe równości stronami otrzymujemy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(v+w)-f(v-w)&= 8x_1y_1-2x_2y_3-2x_3y_2+12x_3y_3, \endaligned}
co na mocy zadania 11.2 oznacza, że odwzorowanie
dwuliniowe symetryczne
skojarzone z
jest dane wzorem
Zgodnie z definicją macierz
jest macierzą odwzorowania
dwuliniowego
w bazie kanonicznej jeżeli jest dana wzorem
Po wykonaniu odpowiednich obliczeń widzimy, że
Widać też, że rząd macierzy
jest równy
.
Zadanie 11.5
Niech
. Wykazać,
że
jest formą kwadratową. Wyznaczyć macierz
przy bazie
kanonicznej. Znaleźć bazę
, przy której macierz
ma postać
blokową występującą w tezie twierdzenia Sylvestera. Wyznaczyć
sygnaturę
.
Wskazówka Trzeba zacząć od znalezienia odwzorowania dwuliniowego symetrycznego
indukującego
, a następnie spróbować sprowadzić
do postaci
kanonicznej. Związki między współrzędnymi względem szukanej bazy
a współrzędnymi względem bazy kanonicznej pozwolą wyliczyć potrzebne
nam wektory bazowe.
Rozwiązanie Można zauważyć (lub obliczyć korzystając z metody podanej w zadaniu
11.2),
że jeżeli
jest symetryczną formą dwuliniową daną wzorem
to dla dowolnego
zachodzi
co oznacza, że
jest formą kwadratową, a
jest symetryczną
formą dwuliniową skojarzoną z
. Co więcej, macierzą
w bazie
kanonicznej jest macierz
Aby wyznaczyć bazę
, przy której macierz
ma postać
blokową występującą w tezie twierdzenia Sylvestera zauważmy, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(x_1,x_2)&=x_1x_2\\ &=\left(\frac{x_1+x_2}{2}\right)^2-\left(\frac{x_1-x_2}{2}\right)^2 \endaligned}
Wprowadzając teraz nowe zmienne
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \xi &=\frac{x_1+x_2}{2}\\ \eta &=\frac{x_1-x_2}{2}, \endaligned}
lub równoważnie
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x_1 &=\xi+\eta\\ x_2 &=\xi-\eta, \endaligned}
widzimy, że w nowych zmiennych wzór na
przyjmuje postać
Naszej zmianie zmiennych odpowiada macierz przejścia
która z kolei oznacza zmianę bazy z kanonicznej na bazę złożoną
z wektorów
oraz
. Macierzą
w tej bazie jest
macierz
czyli
w szczególności otrzymaliśmy, że sygnaturą formy
jest
para
.
Zadanie 11.6
Sprowadzić do postaci kanonicznej następujące formy kwadratowe:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(x_1,x_2,x_3) &= x_1^2 + 3 x_1x_2 + 2x_2^2 +4x_2x_3 +x_3^2,\\ g (x_1,x_2,x_3)&= 2x_1^2 + x_2^2 + 2x_1x_3 +4x_2x_3 +3x_3^2. \endaligned}
Wskazówka
Można skorzystać z metody Lagrange'a lub metody Jacobiego (
literatura: H. Guściora, M. Sadowski, Repetytorium z algebry
liniowej). Korzystając z metody Jacobiego należy wyznaczyć macierz
formy kwadratowej w dowolnej bazie np. w bazie kanonicznej. Niech
tą macierzą będzie
. Teraz, jeżeli wyznaczniki
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \Delta_1&=\det[a_{11}],&\Delta_2&=\det\left[\begin{array} {cc} a_{11} & a_{12} \\ a_{21} & a_{22} \end{array} \right],&\ldots&,&\Delta_m&=\det\left[\begin{array} {ccc} a_{11} & \ldots & a_{1m} \\ \vdots & \ddots & \vdots \\ a_{m1} & \ldots & a_{mm} \end{array} \right] \endaligned}
są różne od zera i
lub (gdy
)
, to
istnieje baza, w której forma kwadratowa przyjmuje postać kanoniczną
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\qedhere”): {\displaystyle \displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=\frac{1}{\Delta_1}x_1^2+ \frac{\Delta_1}{\Delta_2}x_2^2+\ldots+\frac{\Delta_{m-1}}{\Delta_m}x_m^2.\qedhere }
Rozwiązanie
- Niech
Macierzą formy
w bazie kanonicznej jest, jak łatwo sprawdzić,
macierz
Obliczamy wyznaczniki
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \Delta_1&=\det[1]=1,&\Delta_2&=\det\left[\begin{array} {cc} 1 & \frac{3}{2}\\ \frac{3}{2} & 2 \end{array} \right]=-\frac{1}{4},&\Delta_3&=\det A =-\frac{17}{4}, \endaligned}
które podstawiamy do wzoru na postać kanoniczną naszej formy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned f(\xi_1,\xi_2,\xi_3)&=\frac{1}{\Delta_1}\xi_1^2+ \frac{\Delta_1}{\Delta_2}\xi_2^2+\frac{\Delta_{2}}{\Delta_2}\xi_3^2\\ &=\xi_1^2-4\xi_2^2+17\xi_3^2. \endaligned}
- Niech
Macierzą formy
w bazie kanonicznej jest, jak łatwo sprawdzić,
macierz
Obliczamy wyznaczniki
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \Delta_1&=\det[2]=2,&\Delta_2&=\det\left[\begin{array} {cc} 2 & 0 \\ 0 & 1 \end{array} \right]=2,&\Delta_3&=\det B = -3, \endaligned}
które podstawiamy do wzoru na postać kanoniczną naszej formy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned g(\xi_1,\xi_2,\xi_3)&=\frac{1}{\Delta_1}\xi_1^2+ \frac{\Delta_1}{\Delta_2}\xi_2^2+\frac{\Delta_{2}}{\Delta_2}\xi_3^2\\ &=\frac{1}{2}\xi_1^2+\xi_2^2-\frac{2}{3}\xi_3^2.\qedhere \endaligned}
Zadanie 11.7
Dane jest odwzorowanie liniowe
Zbadać, czy
jest odwzorowaniem symetrycznym.
Wskazówka Wystarczy sprawdzić warunek z definicji odwzorowania symetrycznego.
Rozwiązanie Będziemy utożsamiać przestrzeń

z przestrzenią
macierzy o trzech wierszach i jednej kolumnie. Wówczas działaniu odwzorowania
odpowiada mnożenie takiego wektora kolumnowego
przez macierz
odwzorowania
w bazach kanonicznych, którą oznaczamy dalej przez
, to jest
możemy utożsamiać z
. Przy tych oznaczeniach
standardowy iloczyn skalarny dla wektorów
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \mathbf{x}&=\left[\begin{array} {c} x_1\\x_2\\x_3 \end{array} \right],&\mathbf{y}&=\left[\begin{array} {c} y_1\\y_2\\y_3 \end{array} \right] \endaligned}
dany jest wzorem
Zgodnie z definicją odwzorowania symetrycznego musimy sprawdzić, czy
Zauważmy jeszcze, że
zatem
jest macierzą symetryczną (
). Wynika stąd, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (A\mathbf{x})^*\mathbf{y} &=(\mathbf{x}^*A^*)\mathbf{y}\\ &=(\mathbf{x}^*A)\mathbf{y}\\ &=\mathbf{x}^*(A\mathbf{y}), \endaligned}
co było do okazania.