AWWW-1st3.6-w02.tresc-1.1-Slajd22
Struktura dokumentu XML
Każdy dokument XML posiada ciało w postaci odpowiednio zagnieżdżonych elementów. Elementy definiowane są za pomocą znaczników (otwierających i zamykających). Elementy mogą posiadać zawartość i atrybuty. Całe ciało dokumentu musi być zawarte w jednym elemencie najwyższego poziomu. W przykładzie na slajdzie takim elementem jest <company>.
Ciało dokumentu może być poprzedzone prologiem. Prolog może zawierać następujące, opcjonalne konstrukcje:
(a) deklaracja XML (zawsze w pierwszym wierszu dokumentu) określająca wersję XML (version) i opcjonalnie kodowanie znaków (encoding);
(b) deklaracja typu dokumentu (ang. Document Type Declaration - DTD), opisująca użyte znaczniki oraz ich gramatykę;
(c) instrukcje przetwarzania np. instrukcja wskazująca arkusz stylów, zgodnie z którym ma być sformatowany dokument.
Przykładowy dokument na slajdzie zawiera prolog, w którym obecna jest jedynie deklaracja XML informująca o tym, że dokument jest w wersji XML 1.0, a jego kodowanie znaków to ISO-8859-1.
Obowiązujące wersje XML to 1.0 i 1.1. Wersja 1.1 różni się od 1.0 obsługą Unicode, nie polegając na konkretnej wersji Unicode, ale zawsze umożliwiając wykorzystanie najświeższej. Zalecane jest tworzenie i generowanie dokumentów w wersji 1.0 jeśli nie korzysta się z właściwości 1.1. W przypadku gdy dokument XML nie zawiera deklaracji XML, przyjmuje się że jest on w wersji 1.0. Domyślne kodowanie znaków dla XML to UTF-8.
